Super Artykuly
Zadania Dodatkowe
| 
| Odsłony: 264,,Mały Powstaniec''
ZADANIE 6/215
Rzeźba pt. Pomnik Małego Powstańca została zaprojektowana i wykonana przez Jerzego Jarnuszkiewicza. Owe dzieło jest odlane z brązu.
Rzeźba przedstawia małego chłopca ubranego w za duży mundur i buty. Trzyma on ciężki, wielki karabin . Hełm jest wielkich rozmiarów i opada na twarz dziecka. Z biało-czerwonej flagi na nakryciu głowy chłopca można wywnioskować, że jest to mały polski żołnierz. Jego twarz wyraża smutek i przygnębienie.
ZADANIE 8/215
Powstańcy nosili biało-czerwoną opaskę na prawym przedramieniu.
(co robili?)
powstańcy -------------- nosili
I
I (Co?)
I
opaskę
/ \
(Jaką?) / \ (Gdzie?)
/ \
biało-czerwoną na przedramieniu
I
I (Na którym?)
I
na prawym
ZADANIE 9/215
Europa - to kontynent, a nazwy kontynenty piszemy wielką literą.
Wielka Brytania - to państwo, a nazwy państw piszemy wielką literą.
powstanie warszawskie - nazwy wydarzeń i akty dziejowe piszemy małą literą.
ZADANIE 5/263
W pokonywaniu trudności możemy pomóc w następujące sposoby:
- Porozmawiać z tą osobą o problemach
- Dodać otuchy
- Pocieszyć
- Dodać nadzieje
ZADANIE 3/263
Według mnie tytuł ,,Przepaść" jest przestrogą, aby na coś uważać i być ostrożnym, bo nigdy nie wiadomo co może nam wkrótce stanąć na dobrej drodze.
ZADANIA: 2c, d, e/261
c.)Czuje się zmęczona lecz swoje obowiązki dają jej radość i każdemu pragnie pomóc
Czuje się szczęśliwa,bo pomaga innym. Rozumie chorych i wykazuje empatię.
d.)''..więc poczuła nagle jego wejrzenie i po raz pierwszy uświadomiła sobie,że ma do czynienia z żywym człowiekiem,a nie kłębkiem czegoś,złożonym z bólu,wrzodów i jęków...''
e.)Pustynia dla Luelle to miejsce, gdzie nauczyła się współczuć i kochać
ZADANIA 1/268
Młyny to mała miejscowość leżąca pomiędzy Poznaniem a Warszawą w tzw. martwym trójkącie. Jego wierzchołkiem jest stary kombinat, a właściwie zgliszcza z budzącym grozę Czarnym Młynem, którego nadpalone skrzydła stoją nieruchomo, nie zważając na podmuchy wiatru. Lewym bokiem trójkąta są rozlewiska i bagna, do których odprowadzano niegdyś ścieki i trujące odpady. Prawy bok zaś wyznaczają linie elektryczne, podstawą jest natomiast autostrada. To specyficzne ułożenie i dziwna atmosfera panująca w okolicy sprawiają, że ludzie nie chcą mieszkać w Młynach, odchodzą stąd również zwierzęta, a hodowane w przydomowych ogródkach warzywa nie udają się.
W tym wymierającym miejscu mieszka wraz z rodzicami (a właściwie tylko mamą, bo ojciec wyjechał za chlebem do Norwegii) i z niepełnosprawną siostrą Iwo, bohater wyjątkowej książki fantasy dla dzieci, autorstwa Marcina Szczygielskiego. „Czarny młyn” to opowieść nagrodzona w „Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren” i na ten zaszczyt w pełni zasługuje. Ciepła, niezwykle mądra historia przełamująca bariery i przybliżająca temat inności, ludzkich ułomności i choroby, jest przy tym pasjonującą historią niczym ze snu.
A właściwie - można by rzec - koszmaru, bowiem w Młynach zaczyna dziać się coś dziwnego. Czwartego lipca skrzydła młyna… zaczynają obracać się, a metalowa brama od lat zamknięta na głucho, stoi otworem. Oprócz przenikającego myśli i drażniącego uszy skrzypienia obracających się ramion Czarnego Młyna w okolicy rozlega się jeszcze inny, niepokojący dźwięk - rytmiczne i powolne dudnienie, rozchodzące się we wszystkich kierunkach i do złudzenia przypominające bicie ogromnego, przesiąkniętego złem serca.
Aktywność młyna pociąga za sobą inne, niecodzienne wydarzenia - w Młynach zaczyna brakować wody i światła. Jedyne zwierzęta, jakimi są króliki, uciekają w panice, z nieba sypie się śnieg. Można by próbować to wszystko wytłumaczyć racjonalnie, gdyby nie fakt, iż pewnej nocy ożywają wszystkie sprzęty gospodarstwa domowego i wydobywszy się na zewnątrz, suną w stronę Czarnego Młyna. Ten dziwny sen na jawie staje się niebezpieczną przygodą, kiedy ze wsi znikają także dorośli. Szóstka mieszkających w Młynach dzieci musi stawić czoła nieznanemu przeciwnikowi, by korzystając ze wskazówek Meli,niezwykle empatycznej dziewczynki, uratować nie tylko mieszkańców Młynów, ale i siebie. „Czarny młyn” to książka wyjątkowa, uwrażliwiająca nas na to, w jaki sposób dzieci odbierają świat i zagrożenia oraz na kalectwo, bowiem prawdziwa bohaterka Mela jest dziewczynką nie tylko niepełnosprawną ruchowo, ale i umysłowo. U Szczygielskiego jednak wypowiadane przez nią pojedyncze słowa stanowią wskazówkę, w jaki sposób pokonać zło, a troska jaką okazują siostrze Iwo jego przyjaciele jest wzruszająca i godna naśladowania.
Sądzę, iż książka „Czarny młyn” zasługuje na miano jedynej z najlepszych, kształtujących pozytywne postawy i pokazujących dobre wzorce. Poza edukacyjnym aspektem nie można również zapomnieć o tym, że jest to przede wszystkim pasjonująca powieść dla dzieci, ocierająca się o fantasy, balansująca na granicy jawy i snu. Swoim urokiem hipnotyzuje również dorosłych.
ZADANIE 2c/268
Choćcie zniszczmy serce czarnego młynu.
Ivo ty spróbój odciągnąć dorosłych w bezpieczne miejsce najlepiej takie aby niemogli sie z niego wydostać.Dobrze - odpowiedział Ivo.
Mela ty spróbój ze swoimi koleżankami wspiąć się na szczyt młynu i zniszczie to co tylko możecie .A ty co zrobisz babciu - zapytał Ivo i Mela jednym głosem.
Ja spróbóje zniszczyć samo serce czarnego młynu czyli pompe.Gdy już wykonacie swe zadania spotkajmy sie w tym miejscu.Ivo Mela i grupka przyjaciół zjawili się lecz babka nie a więc wszyscy zaczęli szukac jej przy pompie.Po pewnym czasie znaleźli ją, leżała i mówiła że młyn odbiera jej samą siebie . Dzieci równym głosem powiedziały: ,,A więc my go pokonamy."
Wszyscy nagle zaczęli pchać pompe aż wkońcu ją zniszczyli wszystko zakończyło sie znakomicie
ZADANIE 7/293
Pewnego dnia, gdy Staś i Nel szli przez pustynie, zauważyli portal.
Staś od razu wiedział ,że to zły pomysł wskakiwać do niego więc, chciał iść dalej ,lecz Nel szybko pobiegła i wskoczyła do portalu, Staś biegł za nią próbując ją zatrzymać ,lecz musiał wejść za nią.
Gdy weszli do portalu zauważyli cukrowy las Staś był mocno zdziwiony ,ale Nel zaczęła się śmiać.
-Dlaczego się śmiejesz Nel ,utknęliśmy w jakimś portalu bez wyjścia - powiedział wściekło Staś
-Przepraszam Stasiu pomyślałam ,że fajnie by było przejść do tego magicznego portalu i ,że było by zabawnie. - Odpowiedziała smutnie Nel.
Stasiu zaczął myśleć nad ucieczką ,nie chciał się wściekać na Nel.
Nagle zauważył małą dziewczynkę w czerwonym stroju przechadzającą się ścieżką.
-Choć tu Nel ta dziewczynka chyba idzie w naszą stronę.
Mała Nel szybko podbiegła do Stasia.
-Witajcie jak się tu znaleźliście?
-Trafiliśmy przez tajemniczy portal pomożesz nam wrócić?
-No jasne ,lecz musicie iść z tym do królowej baśni.
-Gdzie możemy ją znaleźć?
-Jest na samej górze żelatynowego wzgórza bardzo trudno jest się tam dostać.
-Pomożesz nam przejść do królowej baśni?
-Dobrze ja was tam zaprowadzę ,lecz tylko przez połowę drogi ponieważ muszę iść jak najszybciej do babci zanieść jej lekarstwa.
I poszli jak najszybciej na żelatynowe wzgórze.
Po drodze musieli się rozstać tajemniczą dziewczynką ,ale szybko znaleźli towarzystwo.
-Witajcie jesteście z tąd ? Jeszcze nigdy was tu nie widziałem a znam każdego w tej krainie.
-Witam ,nie my próbujemy iść do królowej Baśni ,żeby wrócić do domu.
-Może wam pomóc?
-Byłoby nam bardzo miło.
I znów poszli dalej gdy wreszcie dotarli pod zamek ,zatrzymała ich straż.
-Czego tu chcecie?
-Chcemy porozmawiać z królową Baśni.
-Dobrze wchodźcie.
Wielki wrota się otworzyły i weszli do środka.
Od razu ją zauważyli ponieważ siedziała na swym błyszczącym tronie.
-Witajcie czegoś potrzebujecie?
-Prosimy o pomoc ,weszliśmy przez dziwny portal i nie możemy wrócić.
-Jasne ,że wam pomogę.
I w mgnieniu oka znaleźli się znów tam gdzie byli.
I wszyscy żyli długo i szczęśliwie.